موضوع: نگرانی‌های رسول خدا از امّت اسلام

1- تأثیر لقمه حرام، در تربیت فرزندان
2- خطر گسترش ربا، به جای قرض الحسنه
3- خطر آرزوهای دور و دراز و محاسبات خیالی
4- ترک بحث و جدل، در گفتگوهای خانوادگی و اجتماعی
5- خطر تفسیرهای نادرست از قرآن
6- خطر اسراف و تبذیر در ادارات دولتی
7- خطر گسترش نفاق و دورویی در افراد جامعه

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

چون اجتماع نداریم آمدیم در اردوگاه آموزش و پرورش یک جایی را پیدا کردیم با عزیزان صحبت کنیم. بحث ما در این زمینه است که پیغمبر اسلام نگرانی‌ها و دغدغه‌هایش چیست؟ ما امت پیغمبر هستیم. یک کسی یک باغچه و باغ داشته باشد و پیر هم شده باشد، همه‌اش می‌گوید: من از دنیا بروم این درخت خشک می‌شود. برای درخت‌ها، ما حتی سراغ داریم باغبانی آمده دیده درخت‌هایش خشک شده گریه کرده است. برای درخت! حالا پیغمبر ما دغدغه‌هایش چیست؟
«إِنَ‏ أَخْوَفَ‏ مَا أَخَافُ عَلَي أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي» نگرانی‌های پیغمبر اسلام، روایات زیاد است، من فشرده‌ای از چند حدیث را خدمت شما بگویم. 1- «هَذِهِ الْمَكَاسِبُ الْحَرَامُ» لقمه حرام، قرآن برای لقمه حلال و حرام آیاتی دارد. گاهی مستقیم می‌گوید: «لا تَبْخَسُوا النَّاسَ‏ أَشْياءَهُمْ» (اعراف/85) کم فروشی نکنید، لقمه حرام است. گاهی می‌گوید: «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِين‏» (مطففین/1) وای بر کم فروش‌ها، لقمه حرام است. گاهی می‌گوید: هنر اصحاب کهف این بود که وقتی غذا می خواستند می‌گفتند: «أَيُّها أَزْكى‏ طَعاماً» (کهف/19) آیه قرآن است. یعنی یک طعام بده که پاک باشد.